“Ik zat er ook hele tijd aan [toen ik de prothese net kreeg]. Ik denk, ‘als het ding er maar niet uit valt’, ik vertrouwde het ook eerlijk gezegd niet. Ik dacht, ‘nou dat blijft nooit zitten’, of ‘als ik even praat (…) dan is die er [al] lang uit’, of ‘ik eet en hij valt eruit’. (…) [Ik] zat vaker met mijn linkerhand aan mijn gezicht, gewoon om te voelen of die er nog wel in zat”.“(…) gedurende de dag, terwijl wij nu zitten te praten, heb ik waarschijnlijk al weer twee keer dit gedaan [drukt de prothese aan]. (…) Omdat ik dan toch bang ben dat ik dan [wanneer ik] veel praat, dat die los gaat laten”.
Timothy draagt een prothese om de littekens en uitgeholde gebied aan de linkerkant van zijn gezicht te bedekken. Hij werd geïnterviewd in het kader van onze studie naar hoe mensen hun gelaatsprotheses (epitheses) ervaren, en hoe ze zich ertoe verhouden.
Picture: Anthony Gerace.
